MÜŞKİL |
(Müşkile) Zorluk, güçlük, zor olan iş. Çetinlik. * Edb: Mânasının derinliği veya edebi bir san'atla ifade edilmiş
olmasından dolayı teemmül ve tefekkürsüz anlaşılmayacak derecede hafî olan lâfızdır. Mânaca nass'ın
mukabilidir. |
|
MÜŞKİL-KÜŞA |
f. Zorluğu gideren, açan. Zor işleri halleden. Çetinliği gideren. |
|
MÜŞKİL-KÜŞAYÂN |
f. Zorluğu gideren ve zor işleri halleden kimseler. |
|
MÜŞKİL-PESEND |
f. Zorla beğenen. Her şeyi kolay kolay beğenmiyen. Zorlaştıran. |
|
MÜŞKİL-PESENDÂN |
(Müşkil- pesend. C.) Herşeyi kolay kolay beğenmiyenler. |
|
MÜŞKİL-TER |
f. Çok zor ve çetin. Çok müşkil. |
|
MÜŞKİL-ÜT TAHSİL |
Elde edilmesi, tahsili zor olan. Kolay tahsil edilemeyen. |
|